Het interieur van de kerk
Evenals het schip van de kerk dateert de eikenhouten preekstoel met dito klankbord uit 1625. De kansel wordt beschouwd als een gangbaar model uit die periode, en is een fraai stukje vakmanschap.Naast de kansel valt het marmeren epitaaf op, een grafmonument vervaardigd in 1669 door Rombout Verhulst. Hij was een beroemd beeldhouwer in de Gouden Eeuw, die ook de grafmonumenten voor Tromp en De Ruyter heeft gemaakt.
Het monument is een gedenksteen voor Hendrik Thibaut, heer van Aagtekerke, burgemeester van Middelburg en bewindvoerder der Oost-Indische Compagnie, en voor zijn vrouw Isabella Porrenaer en dochter Jacoba. De overledenen, vermoedelijk bezweken aan de pest, zijn gevoelig uitgebeeld in portretmedaillons. Links en rechts vindt men de wapens van voorgeslachten. ‘t monument is versierd met eeuwigheids- en doodssymbolen zoals een vogel- en een vleermuisvleugel: de dood komt zowel bij dag als bij nacht.
Voor het overige is het interieur van recenter datum. De doopvont bestaande uit een arduinstenen voet et koperen bekken werd bij de restauratie in 1956 geschonken door de aannemer. Bij deze gelegenheid werd door de ambachtsheer de bank achterin de kerk aangeboden, met de wapens van Aagtekerke en van de schenker.
Ook het orgel dateert van na de restauratie in 1956. Het is gebouwd door Gebr. Van Vulpen, en heeft 6 registers en een aangehangen pedaal. Hoewel het orgel geschikt is voor de begeleiding van de eredienst is het toch spijtig dat in de vorige eeuw tot tweemaal toe een klassiek orgel is verkocht.Dispositie:
Manuaal C-d'''
Holpijp 8, Prestant 4, Fluit 4, Octaaf 2, Scherp II bas/discant
Pedaal C-f' aangehangen
terug